วันอังคารที่ 9 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2553

เรื่องหลอนๆ ที่มช.

ยังจำคืนนั้นได้ดี พากันหลอนกันทั่วหน้า
คืนนั้น พวกเรานั่งอ่านหนังสือกันที่ศาลาหน้าตึก stat
ขอพูดถึงตึก stat นิดนึงนะคะ
ตึก stat ที่ มช. จะอยู่ตรงข้ามศูนย์บริการวิชาการ
หรือที่พวกเราเรียกกันว่า uniserv ซึ่งเป็นตึกเก่าคะ
ถ้าจำไม่ผิด ตึกนี้คือหอพักแห่งแรกของ นศ.
ตรงหน้า uniserv จะเป็นทางเดินฟุตบาทลงเนินไป
ธนาคารไทยพาณิชย์ ก็จะมีเสาไฟให้แสงสว่างอยู่
เรื่องของเรื่อง เวลานั้น รู้สึกประมาณ ตี 2 เห็นจะได้
พวกเราก็นั่งอ่านหนังสือกันอยู่หลายคนเหมือนกัน
ประมาณ 6 - 7 คนเห็นจะได้ ก็แยกกันนั่งประมาณ 3 โต๊ะคะ เป็นโต๊ะหินอ่อน
แล้วสิ่งที่ทุกคนเห็นเหมือนกันหมด
คือ เห็นคนเดินไปตามฟุตบาทลงเนินไปทางธนาคารไทยพาณิชย์
ด้วยเวลานั้น ตี 2 กว่าๆ แล้ว คนบ้าที่ไหนจะมาเดินแถวนั้น
ใช่มั้ยค่ะ
ตอนนั้นทุกคนเงียบพร้อมกัน แล้วก็มีคนหนึ่งพูดขึ้นมาว่า
"เฮ้ย เห็นกันมั้ย"
เพื่อนแนนอีกคนมันก็บอกว่า "เออ เห็น เห็นคนเดินลงไป"
แต่.......อีกคนมันกลับพูดว่า
"เดินลงไปที่ไหน เดินขึ้นมาต่างหาก"
เริ่มหลอนกันแล้วสิค่ะ ไอ้บ้านี่ อย่ามาหลอกเพื่อนๆ นะโว้ย ยิ่งใจคอไม่ดีอยู่
"ไอ่เอี๊ย มรึงพูดดีๆ นะ ก็เห็นกันหมดว่ามีคนเดินลงไป"
มันก็ยังเถียงต่ออีก
"ก็กรูเห็นเดินขึ้นมาจริงๆ เนี๊ยะ ยืนมองมรึงอยู่ที่เสาไฟ ไม่เห็นเหรอ"
แนนกับเพื่อนๆ ก็มองไปที่เสาไฟต้นนั้น
คิดว่าพวกแนนจะเห็นอะไรมั้ยค่ะ
.
.
.
ว่างเปล่า......ไม่เห็นอะไรเลย เห็นแต่เสาไฟ
เหอๆๆ จากที่แยกกันนั่งประมาณ 3 โต๊ะ ตอนนี้เหรอ
อยู่รวมกันเป็นโต๊ะเดียวหมดแล้วคร๊าบบบบบ
จะไหวเหรอครับ ท่าน
"ไอ่เอี๊ย มรึงอย่ามาหลอกพวกกรูนาโว้ยยย"
-*-
"ก็กรูเห็นจริงๆ นี่หว่า เนี๊ยะ ยังยืนมองอยู่เลย" มันยังย้ำอีก
พวกเราทุกคนเลยตัดสินใจที่จะไม่หันไปมองทางนั้นอีก
ก็ก้มหน้าก้มตาอ่านหนังสือกันต่อไป

-*- น๊านนนน ยังมีกะจิตกะใจ อ่านหนังสือ
ซักพัก ก็ไอ่คนเดิมมันก็ทักขึ้นมาว่า
"เฮ้ย ได้ยินเสียงพระสวดหรือเปล่า"
"ไอ่เอี๊ย พวกกรูจะอ่านหนังสือ มรึงไม่ต้องพูดได้มะ"
ทุกคนช่วยกันรุมประนามมันสุดฤทธิ์
"เออ แต่กรูได้ยินนะ ลองเงียบๆ สิ" นั่น!! มีคนมาเสริมทัพอีก
ตอนนั้นในใจแนนคิด พระบ้าที่ไหน จะมาสวดตอนตี 2 ตี 3
แต่มีคนได้ยิน 2 คน ธรรมดาที่ไหนล่ะ T_T
ตอนนั้นไม่มีการอ่านหนังสือใดๆ ทั้งสิ้น หลอนซะขนาดนั้น
สักพัก ไอ่คนที่เห็นต่างจากเพื่อนมันก็บอกว่า
มีคนมองมา อยู่ที่หน้าต่างตึก chem ฟากที่หันมาทางตึก stat

พอรู้อย่างนั้น ทุกคนไม่พูดอะไรกันแล้ว เก็บหนังสือ
กลับหอใครหอมัน จะอยู่ทำซากอะไรละคะ T_T

ใครจะอยู่อ่านก็อ่านไป แต่อิชั้น ขอบาย ขี่มอไซค์กลับหอตอนตี 3 กว่าๆ
ในใจก็คิด อย่าตามนู๋มาเลยนะคะ นู๋กลัว T_T

อีกเรื่อง อันนี้เพื่อนแนนเล่ามา
ด้วยความที่ตอนนั้น ตึก stat จะเป็นที่สิงสถิตย์ของพวกผู้ชาย
มันใช้ห้องพักนักศึกษาเป็นแหล่งซ่องสุม
มีหมดแหละคะ ทั้งเล่นเกมคอมฯ อ่านหนังสือ เล่นปิงปอง
เล่นกีตาร์ ร้องเพลง ก่อกองไฟตอนหน้าหนาว
หรือแม้แต่กินเหล้าเคล้าเสียงเพลงใต้แสงเทียน
โรแมนติกซะไม่มี เพื่อนตรู
ก็จะมีรุ่นน้องมาแจมบ้าง
ด้วยความที่ตึก stat จะปิดเวลากลางคืน เพราะฉะนั้นห้องน้ำที่ตึกก็จะใช้การไม่ได้
ต้องไปแสวงหาห้องน้ำในสถานที่อื่นๆ
ห้องน้ำที่จะเล่าต่อไปนี้ คือ ห้องน้ำตึก bio
จากที่อ่านหนังสือกันที่ศาลาหน้าตึก
ก็ต้องมีอาการปวดหนัก ปวดเบาเป็นธรรมดา ใช่มั้ยค่ะ
เพื่อนแนนคนนี้ มันเป็นผู้ชาย มันไปกัน 2 คน
เดินผ่านหน้าตึก stat เพื่อจะไปห้องน้ำที่ตึก Bio
ขณะที่มันกำลังเดินผ่านหน้าตึก stat อยู่นั้น
มันทั้งสองคน ก็รู้สึกเหมือนกับว่ามีรถจักยานขับผ่านมันทั้ง 2 คน
หึหึ ไม่ต้องบอกก็รู้ใช่มั้ยคะ
มีแต่เสียงรถจักรยานแต่ไม่มีรถจักยานแถวนั้นซักคัน!!!!!
มันเข้าเกียร์หมา วิ่งกลับมาที่เก่า ทั้งๆ ที่มันยังไม่ได้เข้าห้องน้ำ

ไปกันสองคน รู้กัน 2 คนนะ เหอๆๆ
แล้วก็มีรุ่นน้องแนนอีกคนหนึ่ง เกิดอาการอยากเข้าห้องน้ำ
ก็ไปใช้บริการห้องน้ำที่ตึก Bio ซึ่งห้องน้ำนี้
กิตติศัพท์เลื่องลือถึงความเปลี่ยว
ด้วยความที่ว่าไม่ค่อยมีคนเข้าตอนกลางคืนนั่นเอง
น้องคนนี้ใจกล้ามาก เข้าไปห้องน้ำนี้คนเดียว
ย้ำนะคะ ไปคนเดียว
ขณะที่ปฏิบัติภารกิจเสร็จแล้ว ก็กำลังจะออกมาจากห้องน้ำ
มันก็ได้ยินเสียงว่า
"มีใครอยู่ข้างในมั้ยค่ะ"
น้องแนนมันก็เปิดประตูออกมาดู
.
.
ว่างเปล่า
.
.
ไม่มีใครอยู่ซักคน
น้องคนนี้วิ่งกลับมาที่ตึกแทบไม่ทัน
ตอนนั้นถ้าเป็นแนนก็คงไม่คิดอะไรแล้วล่ะคะ
ใส่เกียร์หมาอย่างเดียว
หลังจากนั้ก็ไม่มีใครไปเข้าห้องน้ำที่ตึก Bio อีกเลย

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น