"น้องเฟิร์ส" เล่าประสบการณ์ขนหัวลุกจากชายหาด
หนูเป็นชาวประจวบคีรีขันธ์โดยกำเนิดค่ะ แต่คนส่วนมากจะรู้จักหัวหินมากกว่าประจวบฯ เพราะหัวหินเป็นแหล่งท่องเที่ยวชื่อดังมาหลายสิบปีแล้ว ส่วนประจวบฯ เป็นเมืองเงียบสงบ เหมาะสำหรับการพักผ่อนจริงๆ ค่ะ
พวกเราชอบไปเที่ยวอ่าวมะนาวกัน ดูๆ แล้วมันกลมเหมือนลูกมะนาว ดูวิวสวยๆ ลมพัดเย็นๆ น่านอนเล่นที่เก้าอี้ผ้าใบใต้ต้นไม้ที่สุด
เพื่อนๆ หนูชอบเล่นทายอะไรเอ่ยกัน ทั้งปัญหาเชาวน์และปัญหาทั่วๆ ไป อย่างอะไรเอ่ย สองตีนเดินมาหลังคามุงกระดาษ? คำเฉลยคือคนกางร่มเดินไงล่ะคะ บางวันเล่นทายกันว่าจังหวัดอะไรเอ่ยขึ้นต้นด้วยป.ปลา?
ประจวบแน่ล่ะค่ะ ปราจีนบุรี ปทุมธานี...บางคนนึกต่อไม่ออกก็บอกว่า...ปราณบุรี! เราต้องท้วงกันใหญ่ว่าเป็นอำเภอ ไม่ใช่จังหวัด แต่คนทาย (ชื่อตากุ่ย) ก็ยืนยันว่าปู่เขาเรียกเมืองปราณบุรีนี่นา ต้องเป็นจังหวัดซี่ เราหัวเราะตัวงอ ขำกลิ้งไปตามๆ กัน
โธ่เอ๊ย! นั่นเป็นเมืองเก่ามาตั้งเกือบร้อยปีแล้ว คุณครูประวัติศาสตร์สอนก็ไม่รู้จักจำ..เปลี่ยนชื่อตั้งแต่สมัยรัชกาลที่ 6 แล้วจ้ะ
หนูมีเรื่องขนหัวลุกมาเล่าสู่กันฟังด้วยค่ะ!
วันอาทิตย์นั้นเราไปเที่ยวอ่าวมะนาวกันตอนบ่าย พวกพ่อแม่ก็ล้อมวงคุยกันโต๊ะหนึ่ง พวกเด็กๆ ก็อีกโต๊ะหนึ่ง เพื่อนทั้งหญิงและชายลงไปเล่นน้ำทะเลกันบ้าง วิ่งเล่นที่ชายหาดกันบ้าง แต่หนูเล่นน้ำจนเบื่อ ชอบนอนที่เก้าอี้ผ้าใบกินขนมกับน้ำหวาน มองดูวิวข้างหน้ายังเพลินกว่าเป็นไหนๆ
คลื่นทยอยกันเข้ากระทบฝั่งเสียงสาดซ่า ลมเย็นๆ พัดมาแสนสบาย..แม่ค้าเร่ขายของกินผ่านไปมาแต่หนูไม่สนใจหรอก เพราะกินกับพ่อแม่จนอิ่มตื้อแล้วนี่คะ
พอหนังท้องตึง หนังตาก็หย่อน..หนูเห็นคุณยายผมขาวมานั่งยิ้มอยู่ข้างๆ หนูนี่เอง หน้าตาใจดีมากเลย แล้วคุณยายก็เล่านิทานให้หนูฟังค่ะ..
..หมู่บ้านอ่าวน้อยมีตายายคู่หนึ่ง ชื่อตาม่องล่ายกับยายรำพึง มีอาชีพหาปลาและทำไร่ ทั้งสองมีลูกสาวคนเดียวชื่อยมโดย เธอเป็นคนสวยมากและขยันขันแข็ง ทำให้พวกหนุ่มๆ ไม่ว่าใกล้หรือไกลต่างหมายปองเธอทั้งนั้น
ลูกชายเจ้าเมืองเพชรบุรีชื่อ เจ้าลาย ได้ยินกิตติศัพท์นางยมโดยจึงปลอมตัวเป็นพ่อค้ามาที่อ่าวน้อย เมื่อได้รู้จักกับนางยมโดยจึงได้รู้แน่ว่าข่าวลือเป็นความจริง เจ้าลายเองก็หลงรักนางยมโดยจนส่งผู้ใหญ่มาสู่ขอจากนางรำพึง เมื่อฝ่ายหญิงไม่ขัดข้องก็ตกลงนัดวันแต่งงานกันทันที
น่าเศร้าตรงที่ตาม่องล่ายไม่ได้ล่วงรู้ถึงการนัดหมายเรื่องนี้เลย!
ในเวลาไล่เลี่ยกัน มีเจ้าชายจากเมืองจีนซึ่งล่องเรือสำเภามาค้าขายในย่านนั้นก็หลงรักนางยมโดยเช่นกัน ได้ทำการสู่ขอกับตาม่องล่าย แล้วกำหนดวันแต่งงานตรงกันพอดี
ครั้นถึงวันสำคัญ เจ้าลายก็ยกขบวนขันหมากใหญ่โตมาจากเมืองเพชรบุรี ส่วนเจ้าชายจีนก็ยกขบวนขันหมากมาที่บ้านนางยมโดยเช่นกัน ทั้งสองฝ่ายตั้งขบวนขันหมากอยู่ที่อ่าวน้อยหน้าหมู่บ้านนั่นเอง!
ตาม่องล่ายกับยายรำพึงจึงเกิดทะเลาะวิวาทกันยกใหญ่ ต่างฝ่ายต่างก็จะยกลูกสาวให้กับคนที่ตัวตกลงไว้ เมื่อตกลงกันไม่ได้ ยายรำพึงจึงคว้าหมวกขว้างใส่ตาม่องล่ายด้วยความโมโห หมวกปลิวไปตกที่ริมหาดประจวบฯ ต่อมาเป็นภูเขาชื่อ "เขาล้อมหมวก"
ฝ่ายตาม่องล่ายก็โยนกระบุงใส่ยายรำพึงทันใด กระบุงลอยข้ามอ่าวไปตกถึงจังหวัดตราดกลายเป็นเกาะชื่อ "เกาะกระบุง"
จากนั้น สองตายายจึงขว้างปาสิ่งของต่างๆ ด้วยความโมโหสุดขีด!
สากตำข้าวปลิวไปโดนเขาลูกหนึ่งบนเกาะ กลายเป็น "เกาะทะลุ" แล้วลอยไปตกทะเลกลายเป็น "เกาะสาก" อยู่ที่ปากน้ำจังหวัดชุมพร ตอนที่สากไปถูกเกาะทะลุได้ฟาดกระจงตัวหนึ่งหัวขาดกระเด็นไปตกน้ำกลายเป็น "เกาะหัวกระจง" อยู่ที่ตำบลบ่อคา อำเภอสวี จังหวัดชุมพร ส่วนไส้พุงของกระจงก็กลายเป็น "เกาะไส้กระจง"
ในที่สุด ยายรำพึงวิ่งหนีไปจนสิ้นลมหายใจที่อ่าวบางสะพาน กลายเป็นภูเขาใหญ่ริมอ่าวชื่อ "เขาแม่รำพึง" ฝ่ายตาม่องล่ายทั้งเสียใจและโกรธแค้นลูกสาวผู้เป็นต้นเหตุจึงจับร่างนางยมโดยฉีกออกเป็นสองซีกทันที!
โยนไปทางเมืองเจ้าลายซีกหนึ่ง แต่แกคงหมดแรงเสียก่อนจึงโยนไปได้แค่อำเภอปราณบุรี กลายเป็น "เกาะนมสาว" อีกซีกหนึ่งโยนไปทางเมืองเจ้าชายจีน แต่ไปตกที่จังหวัดชลบุรี กลายเป็น "เกาะนมสาว" แม้จะห่างไกลกันก็จริงแต่มีชื่อเดียวกัน
ฝ่ายเจ้าลายผิดหวังในความรักจึงทิ้งเครื่องขันหมาก กลายเป็น "ภูเขาสามร้อยยอด" อยู่ที่อำเภอปราณบุรี พวกเครื่องเพชรพลอยก็ตกกระจายกลายเป็น "ภูเขาเพชรพลอย" กับ "เขาหัวแก้วหัวแหวน" อยู่ที่จังหวัดเพชรบุรี แล้วตัวเองก็ตรอมใจตายกลายเป็น "เขาเจ้าลาย" อยู่อำเภอชะอำ จังหวัดเพชรบุรีเช่นกัน
เจ้าชายจีนก็ทิ้งเครื่องขันหมากจนหมดสิ้น พลูจีบกลายเป็น "หอยมวนพลู" หมากกลายเป็น "หอยหมาก" ที่เขาเก็บมาทำเป็นตัวหมากรุก ขนมจีนกลายเป็น "สาหร่ายทะเล" เครื่องเพชรพลอยต่างๆ กลายเป็น "หอยทับทิม" และ "หอยดาว"
ตะเกียบกลายเป็น "เขาตะเกียบ" อยู่ที่หัวหิน กระจกส่องหน้านางยมโดยไปติดอยู่ที่ "เขาช่องกระจก" จานข้าวไปตกเป็น "เกาะจาน" อยู่หน้าอ่าวคลองวาฬ ประจวบฯ ส่วนตาม่องล่ายก็เอาแต่ดื่มเหล้าอยู่ที่ชายทะเลอ่าวน้อยจนตาย กลายเป็น "ภูเขาตาม่องล่าย" มาจนถึงทุกวันนี้
...คุณแม่มาเขย่าตัวหนูจนตื่น ที่แท้หนูก็อิ่มจนหลับ แล้วฝันไปว่ามีคุณยายผมขาว หน้าตาใจดีมาเล่านิทานให้ฟัง...สนุกก็สนุกนะคะ แต่ขนหัวลุกค่ะ!
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ชอบค่ะ
ตอบลบแต่อยากรู้ว่าทำไมจึงชื่อว่าอ่าวมะนาวมากกว่า
แต่ว่าที่อ่านมาโดนใจมากไม่เคยรู้มาก่อนเลยค่ะ
ขอบคุณจริงๆ
milk
ไปก๊อบตำนานที่เล่าต่อกันมา มาเขียนให้อ่าน แล้วใช้หัวข้อเรื่องว่าผี แต่น่ากลัวตรงไหน
ตอบลบเข้าใจแตกเนาะ ขำดี
ตอบลบ