วันเสาร์ที่ 6 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2553

เรื่องราวของบ้านพักกับเสาตกน้ำมัน**

เรื่องนี้เราไม่ได้ประสบมาเองเพาะตอนนั้นเรายังไม่ ทันเกิด เรื่องนี้เป็นเรื่องที่แม่ของเราเล่าให้เราฟังอีกที คือเรื่องมันมีอยู่ว่า ที่บ้านพักหลังหนึ่งของเจ้าหน้าที่ป่าไม้ (เราไม่ขอบอกนะว่าที่ไหน) ตอนนั้นพ่อของเราที่เป็นเจ้าหน้าที่ป่าไม้ได้ย้ายไปทำงานที่นั้นแล้วได้ไป พักที่บ้านพักอาศัยอยู่ที่บ้านหลังนั้น



ขนาดนั้นแม่เราซึ่งกำลังตั้งท้องพี่ชายของเรานั้น ก็ได้ย้ายตามพ่อเราไปอยู่ที่บ้านพักหลังนั้นด้วย ซึ่งบ้านหลังนั้นมีเสาตกน้ำมันอยู่ที่ห้อง ห้องหนึ่งที่อยู่บนชั้นสองของบ้านแม่เราก็ไม่ได้อะไรมากก็อยู่ปกติแต่แม่เรา บอกว่าเวลาอยู่บ้านคนเดียวแม่เรารู้สึกแปลก ๆ



บางทีก็เหมือนมีคนมองอยู่ตลอดเวลา บางที่ก๊เหมือนมีคนเดินอยู่ในบ้านซึ่งในบ้านมีแม่เราอยู่แค่คนเดียวแล้วก็มี อยู่วันหนึ่ง วันนั้นรุ่นน้องพ่อเราซึ่งก็ทำงานป่าไม้เหมือนกันมาดูงานที่เขตที่พ่อเราทำ งานอยู่



พ่อเราก็เลยชวนรุ่นน้องของพ่อมาค้างที่บ้านพักของพ่อเพาะพ่อเราเห็นว่า ถ้าจะไปพักที่อื่นมันก็ไกลจากเขตที่รุ่นน้องพ่อเค้ามาดูงานแล้วเค้าก๊มาค้าง แค่คืนเดียวคงไม่มีปัญหา รุ่นน้องพ่อเค้าก็เห็นด้วยเลยมาพักที่บ้านของพ่อเรา



พอ่เราก็เลยชวนรุ่นน้องดื่มกันเพาะเห็นว่าไม่ได้เจอกันนานเลยมาสังสรรค์ กันหน่อย ตอนนั้นประมาณตี 1 ตี 2 ได้พ่อเรากับรุ่นน้องของพ่อเราก็เลยพากันไปอาบน้ำนอนกันพอพ่อเรานอนไปก็ไม่ ได้รู้เรื่องอะไรเพาะว่าเมา พอตอนประมาณสักตี 3 กว่า ๆ



แม่เราเกิดปวดปัสสะวะเลยลงมาเข้าห้องน้ำด้านล่าง พอแม่เราเข้าห้องน้ำอยู่แม่เราก็เห็นเป็นเงาคนเดินไปเดินมาตรงหน้าประตูห้อง น้ำ (ที่เห็นเพราะแม่เราไม่ได้ปิดประตูห้องน้ำสนิทแค่แง้ม ๆ ไว้เฉย ๆ เพาะว่าถ้าเกิดลื่นล้มจะได้มีคนมาช่วยได้) แม่เราก็นึงว่าเป็นพ่อเราแม่เราก็ไม่ได้สนใจอะไร



พอแม่เราเข้าห้องน้ำเสร็จแม่เราก็ขึ้นไปนอนแต่แม่เราก็เห็นพ่อเรานอนอยู่ ในห้องก็สงสัยขึ้นมาว่าแล้วมะกี้ใครหละที่อยู่ตรงหน้าห้องน้ำแต่เป็นเพาะตอน นั้นแม่เราง่วงมาเลยไม่ค่อยได้สนใจกับเรื่องนี้สักเท่าไหร่แต่พอแม่เรากำลัง จะนอนอยู่ ๆ



ก็มีเสียงเอะอะเคาะประตูห้องนอนของพ่อกับแม่เราแม่เราก็เลยออกไปดูปรากฏ ว่าเป็นรุ่นน้องของพ่อเราที่มาเคาะประตูแม่เราบอกว่าตอนนั้นรุ่นน้องพ่อเรา คนนั้นทำหน้าตาตื่นมาก ๆ เหมือนหนีอะไรมาแม่เราก็เลยถามเค้าว่ามีอะไรหรอมาเคาะห้องดึก ๆ ดื่น ๆ



เค้าก็พูดแต่ว่าไม่ไหวแล้วไม่ไหวแล้วอยู่ไม่ไหวแล้ว แม่เราก็ถามว่าเป็นอะไรเค้าก็ไม่พูดเค้าบอกว่าเดี๋ยวค่อยเล่าให้ฟังตอนเช้า แต่เค้าก็บอกให้แม่เราเรียกรถให้หน่อยเค้าจะไปนอนโรงแรมในตัวเมืองเค้าอยู่ ไม่ไหวแล้วแม่เราก็เลยโทรไปบอกลูกน้องพ่อเราที่สำนักงานให้เอารถมารับรุ่น น้องพ่อเราไปส่งในตัวอ.เมือง



เพาะเขตที่พอเราทำงานอยู่นั้นอยู่อีกอำเภอนึงที่อยู่ติด ๆ กับอ.เมืองพอวันรุ่นขึ้น (เช้านั้นแหละ 555') ก่อนจะกับรุ่นน้องพ่อเราก็แวะมาคุยกับพ่อเราแล้วพ่อเราก็ถามเค้าว่า "ทำไมเมื่อคืนออกไปนอนที่โรงแรมหละเห็นแม่เค้าเล่าให้ฟัง"



รุ่นน้องพ่อเราก็เลยเล่าให้พ่อเรากับแม่เราฟังว่าเมื่อคืนพออาบน้ำเส็ด แล้วเข้ามานอนในห้องนั้นก็นอนไปได้สักพักก็สะดุ้งตื่นขึ้นมาแล้วเห็นผู้หญิง คนนึงอยู่ในห้องนั้นรุ่นน้องพ่อเราคนนั้นเค้าบอกว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นคนที่ สวยมาก ๆ



เค้าบอกว่าจะมาขอนอนด้วยได้มั้ย ด้วยความที่รุ่นน้องพ่อเราเมาแล้วผู้หญิงคนนั้นก็สวยมาก ๆ ก็เลยตอบตกลงว่าได้ ๆ พอผู้หญิงคนนั้นเข้ามานอนข้าง ๆ รุ่นน้องพ่อเราเค้าก็ถามรุ่นน้องพ่อเราว่า "กินเหล้าหรอ" รุ่นน้องพ่อเราก็ตอบว่า "อื้ม ใช่พอดีสังสรรค์กันนิดหน่อย" อยู่ ๆ



เสียงของผู้หญิงคนนั้นก็พูดขึ้นมาน้ำเสียงเหมือนโกรธจัดว่า "รู้มั้ยว่าฉันไม่ชอบคนกินเหล้าเมายามันเหม็น" แล้วหน้าผู้หญิงคนนั้นก็แปลเปลี่ยนจากใบหน้าที่สวยงามไปเป็นใบหน้าที่แก่ แล้วก็เหี่ยวมาก ๆ



รุ่นน้องพอเราก็ตกใจมากแล้วก็รีบวิ่งมาเคาะประตูห้องนอนพ่อแม่เราเค้า บอกว่าตอนนั้นเค้ารู้สึกกลัวมากกลัวสุดขีดเพราะตั้งแต่เกิดมาเค้ายังไม่เคย เจออะไรอย่างงี้มาก่อน พอเล่าจบรุ่นน้องพ่อเราก็รีบล่ำลาพ่อเราแล้วก็ขึ้นรถกลับบ้านไป



แม่เราก็เลยรู้สึกว่าบ้านหลังนี้มีชอบมีเรื่องแปลก ๆ เกิดขึ้นจึงไปนิมนต์พระในวัดแถวนั้นมาทำพิธีขึ้นบ้านใหม่เพราะเค้าบอกว่า ตั้งแต่สร้างบ้านนี้มายังไม่เคยมีเจ้าหน้าที่ที่มาพักคนไหนทำพิธีขึ้นบ้าน ใหม่สักครั้ง



แล้วจากคำบอกเล่าของแม่เราที่ได้เล่าให้พระท่านฟังท่านก็เลยลองนั่งสมาธิ ดูแล้วท่านก็ถามว่า"บ้านนี้มีเสาตกน้ำมันอยู่ใช่มั้ย ?" แม่เราเลยบอกว่าใช่ แล้วพระท่านก็บอกว่าที่เสามีนางไม้สิงอยู่แต่แม่เราไม่เคยทำบุญให้เค้าเลย เพาะแม่เราไม่รู้ว่ามีนางไม้สิงอยู่



พระท่านก็เลยบอกว่าให้เอาพวกเสื้อผ้าสวย ๆ กับเครื่องสำอางไปถวายเค้าเค้าจะได้ปกป้องคุ้มครองเรา แล้วให้ทำบุญให้เค้าบ่อย ๆ ตั้งแต่นั้นมาแม่เราก็ทำตามที่พระท่านบอกตั้งแต่นั้นมาก็ไม่มีเรื่องราว ประหลาด ๆ แบบนี้เกิดขึ้นอีกเลย



ตอนนี้เราพ่อแม่และพี่ชายได้ย้ายมาอยู่ที่อีกจังหวัดนึงแล้วพ่อเราเคยพา เราไปทำธุระที่แถวบ้านเจ้าหน้าที่ป่าไม้ที่พ่อเราเคยอยู่นั้นตอนนี้บ้านหลัง นั้นไม่มีคนอยู่แล้วแล้วก็ถูกปล่อยให้ร้างไปแล้ว เรื่องราวของเราอาจจะยาวไปหน่อยแต่ก็ขอบคุณที่ท่านผู้อ่านอ่านจนจบนะฮะ




Credit : www.shockfmclub.com

2 ความคิดเห็น: