เมื่อเดือนที่แล้ว พวกครอบครัวผมที่บ้านได้ไเที่ยวที่ จังหวัดกาญจนบุรี
ไปเที่ยวล่องแก่ง ช่วงเช้าก็ไปเล่นตามประสา คนท่องเที่ยว แต่ตอนตกดึก พวกผมก็เพลัยกัน ง่วงกันเป็นแถว ๆ ส่วนผมกับนอนไม่หลับก็นอนอยู่ตรงนั้นกับพ่อผมและพี่สาว ผมก็เหลียบไปเห็นโต็ะตัวหนึ่ง และ ก็อดชมไม่ได้ว่า สวยจังเลยแฮะ ไม้สักซะด้วย โต็ะตัวนั้นไช้วางของใช้ต่าง ๆ และ พี่สาวก็เอา ของใช้ส่วนตัวเขาวางใว้บนโต๊ะ เช่น ผ้าถุง เสื้อผ้า ต่าง ๆ ที่จำเป็นในการมาท่องครั้งนี้ ผมก็ไมใด้คิดอะไร ตอนนี้ผมก็รู้สึกง่วง ขึ้น มาผมก็นอนหลับไป และ ผมก็ฝัน ฝันของผมก็คือ มีผูหญิงคนนหึ่งเขาเดินมาบอกกับผมว่า " แกเป็นใคร แกกล้ามาดูหมิ่นเรา พวกแกจะได้รู้สึก เราจะเอาพี่สาวแกไปอยู่กับเรา แล้วแกจะรู้ว่ามารบกวนเราแล้วเป็นยังไง"
แล้วตอนนั้นตัวผมก็รู้สึกหนัก ไม่รู้ว่า อะไรใหญ่ ๆ มาทับบนมตัวผม
ผมอึดอัดมาก และ ผมก็นึกถึงหลวงพ่อสำอางซึ่งท่านเป็นพระที่ทำขวัญให้ผมตอนเด็ก ๆ และ ก็ท่อง นโม 3 จบ และ ก็แพร่เมตตา และ ผมก็บอกกับสิ่งที่ทับผมและไม่ได้พูดออกมาและผมพูดขึ้นในใจว่า ถ้าเป็นวิญญาณก็อย่ามารบกวน กันเลย พวกเรามาเที่ยวเราไม่ได้มารบลู่ท่าน ถ้ารบลู่หรือล่วงเกินอะไรไป พวกเราก็ขอให้ท่าน อโหสิ ให้พวกเราด้วย และ ผมก็ได้ยินเสียง เสียงหนึ่งเป็นเสียงของผู้หญิง พูดด้วยน้ำเสียงอ้นเกรียวกราด และ โกธรมาก เสียง เสียงนั้นบอกว่า "มันสายไปแล้ว พรุ่งนี้พี่สาวแก ต้องอยู่กับเราที่นี่" แล้วตัวผมก็เบาลงอย่างหน้าใจหาย และ พอถึงตอนเช้าผมก็พูดกับ พ่อและแม่ถึงเรื่องราวที่ผมไได้เจอเมื่อคืน พ่อกับแม่ เขาตกใจจึงเรียกพระ มาทำบุญไปให้หญิงคนที่เข้าฝัน และ กรวดน้ำไปให้ แต่พระถึงกับเอยปากบอกกับพวกเราว่า ผีตนนี้แรงอาฆาตมันมากเหลือเกิน เห็นทีอาตมาคงช่วยอะไรพี่สาวของโยมไม่ได้แน่ แม่ถึงกับร้องให้ และ พูดว่าไม่มีทางที่จะช่วย ได้หรอกโยม โยมไปรบลู่อะไรเขาหรือเปล่า แม่ก็บอกว่าเปล่าค่ะ เรามาเที่ยวกันเฉย
พระท่านก็พูดว่า ไม่ทีทางหรอกที่ไม่ได้ไปลบลู่ และ ถ้าไม่ลบลู่แล้ว ไอ้ผีนั้นมันคงไม่อาฆาตถึงขนาดนี้ได้
ผมก็นึกถึงตอนที่ผมมองโต๊ะตัวนั้นอยู่ ผมก็เห็นเครื่องใช้ของพี่สาวว่างใว้บนโต๊ะ และ มีผ้าถุงและกางเกงใน และ ผมก็บอกกับพระท่าน พระท่านก็บอกว่า เห็นไม่ล่ะ คิดไม่ผิด งั้นก็ต้องทำใจล่ะว่าพี่สาวโยมไม่รอดแน่ อาตมาเสียใจ แต่มีทางเดียวที่รอดคือ ทำบุญให้กับเขาและต้องนำโต๊ะตัวนี้ไปที่วัด และ ทำบุญให้กับเขาทุกวันไม่ขาดสาย อาตมาว่าวิธี นี้อาจจะได้ผม และทันใดนั้นพ่อของก็ตกใจตะโกน ว่า แย่แล้วไอ้นุช ( พี่สาวของผมชื่อ นุชรี ) มันบอกว่ามันจะไปเล่นน้ำที่หลังบ้าน และ แล้วเราก็ไปดู และสิ่งที่เราเห็นก็คือ พี่สาวของผมตายจมน้ำตายเสียแล้ว พ่อกับแม่ได้แต่ร้องให้ พระท่านก็พูดว่า สายไปเสียแล้ว เรามาพบพี่สาวเธอสายไป อาตมาจะส่งวิญญาณให้ไปสู่สูติไม่ให้ต้องทนอยู่กับผีร้ายตนนั้น และ อย่าลืมล่ะว่าต้องทำตามที่อาตมาบอก ด้วยว่า ต้องทำบุญให้กับเขาทุกวันและอย่าลืมนำไปที่วัดด้วยล่ะ มันจะได้เป็นศิริมงคลกับครอบครัว และ โยมนุชอาจจะได้รับผลบุญนี้ ไปเกิดชาติได้โดยไม่ต้องมาอยู่เป็นตัวตายตัวแทนอย่างนี้อีก อาตมาไม่ก่อนนะ พระท่านก้ให้สัปเหรอเอาศพให้ที่วัด แล้วบำเพ็ญกุศล และ ฌาปนกิจอีก 3 วันต่อมา และพวกเราก็ทำในสิ่งที่พระท่านบอกพวกเรามา วันที่ 25 กุมภาพันธ์ เป็นวันที่พี่สาวของผมเสียชีวิต
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น