วันอังคารที่ 9 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2553

ห้อง173

อันนี้ไม่ใช่เรื่องที่เราเจอเองนะ เราเอามาเล่าให้ฟังอีกทีน่ะ
เรื่องที่จะเล่าต่อไปนี้ ขอให้เชื่อเหอะว่ามันมีจริง!
คงมีเพื่อนๆหลายๆคนอยู่หอพัก เราก้อเหมือนกัน วันนั้นหลังจากที่เราเหนื่อย มากแล้วกับการเดินหาหอพักจนขาขวิดเราก้อเจอหอพักที่หนึ่งแถวๆซอยลาซาล ใหม่เอี่ยมอ่องเหมือนเพิ่งทาสีเสร็จใหม่ๆ เราก้อคิดในใจว่า "แจ๋วเลยงานนี้คง ไม่ต้องนอนโรงแรมให้เปลืองตังค์อีกแล้วนะ" พอคิดได้เราก้อเดินเข้าไปในนั้น
เจ้าของหอพักใจดีมาก บอกว่าหอเพิ่งเปิดใหม่ลดให้เป็นกรณีพิเศษ จากค่าห้อง 3500/เดือน น้ำไฟพร้อม มีแอร์ด้วยเหลือแค่ 2000 เอง ยังงี้ใครจะอดใจไหว ตกลงเราก้อได้ห้อง เบอร์ 172 ที่นี่ห้องเยอะมากเหมือนโรงแรมเลยหลังจากอาบ น้ำแต่งตัวเสร็จก้อจัดเตียงนอนเรียนร้อย สักพักก้อได้ยินเสียงคนคุยกันเป็นเสียง
ผู้หญิง 2 คน รู้สึกจะคุยกันเรื่องแฟน นายเราก้อไม่ได้ตั้งใจจะแอบฟังหรอกแต่หูมัน ได้ยินไปเอง เสียงทะเลาะนั้นก้อดังขึ้นเรื่อยๆจนกลายเป็นเสียงตะโกน นอนไม่ได้ แล้วสิ เราก้อเลยเคาะกำแพงที่กั้นห้องเรากับห้อง 173 เสียงก็เงียบไปสังพัก แล้ว
ก้อมีเสียงลอยๆขึ้นมาว่า "แสือก , เดี๋ยวก้อเจอดีหรอก" เราก้อเลยพยายามจะสุภาพ ที่สุดเพราะง่วงมากเลยตะโกนว่า "ขอโทษนะเราไม่ได้ยุ่งเรื่องของพวกเธอเลยแต่ เราง่วงนอนเบาๆกันหน่อยละกัน" แล้วเราก้อหลับต่อ ซักพักเราก้อได้ยินเสียงเหมื อนใครเอาเล็บข่วนมุ้งลวดเราไม่สนใจ แต่แล้วก้อได้ยินเสียงดังตุ๊บเราเลยผงกหัว ขึ้นมาดู เห็นแขนของใครไม่รู้หล่นอยู่เท่านั้นแหละเรากระโดดออกจากเตียงวิ่งไป เคาะห้องทุห้องเลย แล้วก้อกระโดดลงบันได 5-6 ขั้นเนี่ยแหละลงไปเคาะห้องของเจ้าของหอ ที่จริงหอนี้เคยเปิดแล้วก้อปิดไปเมื่อไม่นานมานี้ที่ปิดก้อเพราะ มีผู้หญิง คนหนึ่ง พาเพื่อนอีกคนมาเจรจาเรื่องแฟนของเขาเพราะคิดว่าเพื่อนแย่งแฟนตัวเอง พอตกลงกันไม่รู้เรื่อง ผู้หญิงคนนั้นเลยคว้ามีดสปาต้าฟันจนมือเพื่อนตัวเองขาดแล้ว แทงซ้ำจนเพื่อนตายแล้วจึงเชือดคอตัวเองตายตาม

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น